Groen als gras
De overstap van de Junioren naar de Senioren is meestal een enorme stap. Het gaat gepaard met de profielschets, die er heerst naar de film All Stars en het deuntje van Acda & de Munnik - Groen als gras. Het nummer start met “zaterdag was de mooiste dag van de week” is dan ook een prima uitgangspunt, want tot de Seniorentijd, was zaterdag inderdaad de mooiste dag van de week.
Zaterdag was de mooiste dag van de week
Zondag is de trotste opvolger van de Zaterdag. Dus stoppen is geen optie. Maar laten we de Zaterdag ook niet uit het oogpunt verliezen, wat te denken aan het uitgaansleven: het in veelvoud nuttigen van pils. Dit gaat ook zeker niet verloren, sterker nog, dit blijft intact. Je kan er zelfs eerder aan beginnen, want dit wordt een dag vooruit geschoven, naar de vrijdag dus. Een positieve stimulans dus.
Presteren, nog onder invloed van deze in veelvoud genuttigde alcoholische versnaperingen is niet haalbaar. Uitzonderingen daar gelaten, want we kunnen allemaal wel een persoon opnoemen, die van een drankje teveel, alleen maar beter is gaan presteren, omdat het verwachtingspatroon er is, dat slechter presteren simpel weg niet kan. Een van de hoofdrolspelers uit All Stars, Nemo is hier een prima voorbeeld van: een aan wiet verslavende alcohollist, die bij het op goal schieten, nog een ingooi tegen krijgt. Taggen is toegestaan.
Het grote oranje
“We waren 7 en het was de tijd van Floris en Q&Q.“ Oftewel we spelen het spelletje allemaal al zo ontzettend lang en bij dezelfde club, dat we weten dat we het grote oranje niet meer gaan halen. Maar dit betekent niet automatisch dat je dit idee moet laten varen, want wanneer je na die 90 minuten + blessuretijd met die 3 punten en het goud gele rakkertje in je handen staat, dan heb je het grote oranje gehaald!!
En wil jij op z`n jonge leeftijd al bedanken voor het grote oranje? Temper dit gevoel dus niet.
Of zoals All Stars-keeper Willem zegt: “Kappen? Wat kappen?! Over mijn lijk! Ben je god helemaal besodemieterd?? Kappen? Heb je gezien hoe het gras erbij ligt, hoe het ruikt, hoe het voelt als je straks een sliding neemt. Je moet blij zijn dat je überhaupt mag voetballen, besef dat je dat wel??!!“
Tot volgend jaar in de Senioren, bij de All Stars van Hoogland 3!
__________________________________________________________________________
Blog Hoogje dames 2
Begin augustus begon de voorbereiding voor de selectie van de damestak van vv Hoogland al weer. Met bruine gezichten, hier en daar een festivalkater en vooral goede zin kreeg dames 2 steeds meer vorm. Een divers team met behoorlijke aanwas van vv Hooglanderveen (je weet wel, die club naast de Zweedse meubelgigant, met ook de clubkleuren van deze meubelgigant) en een trainer vers overgekomen van de Zeehelden (ook wel bekend als die club aan de andere kant van het dorpsfeestterrein). Maar gelukkig staan de rood-witte kleuren iedereen goed en vormden we met zijn allen het nieuwe Hoogland dames 2.
En als je Hoogland dames 2 bent, gaat het natuurlijk om winnen. Vorig seizoen op een 4e plaats geëindigd in de vierde klasse en door de promotie van dames 1, dit jaar op aanvraag gepromoveerd naar de derde klasse. Een behoorlijke uitdaging. De tegenstander speelt niet alleen beter voetbal, maar er mag ook niet meer worden doorgewisseld en de controle van de spelerspassen is elke zondag een feit. Best een serieuze bedoeling dus.
Gelukkig staan deze dames en de trainer hun mannetje wel en hebben wij de mouwen opgestroopt om van ons te laten horen in de derde klasse. Met 6 gespeelde wedstrijden, 9 behaalde punten en een 5e positie op de ranglijst doen we lekker mee. Dat alle speelsters en de trainer geïntegreerd zijn bij vv Hoogland blijkt wel uit het feit we tot nu toe alle thuiswedstrijden hebben gewonnen. Dat is ook niet zo gek, want de verdediging staat goed opgesteld, de middenvelders laten mooie combinaties zien en de spitsen weten het netje goed te vinden. Natuurlijk loopt het niet altijd zo gesmeerd (kleinigheidje hou je toch), maar in de eerste, de tweede en de derde helft staan we er als een team en dat is het voornaamste!
“Wanneer kan ik jullie gedreven team in actie bewonderen?”, hoor ik u denken. Blok hem in de agenda, want zondag 1 november spelen wij op Sportpark Langenoord om 10:30u tegen Bernardus. Ietwat aan de vroege kant? Onzin, hoe eerder de wedstrijd, hoe langer de derde helft! Tot zondag 1 november!
_________________________________________________________________________
De klits erin
‘Om te beginnen is er maar één bal en die moet je dus hebben, maar waar het dus in wezen om gaat, is: wat doe je met die bal?’, aldus filosoof des vaderlands J. Cruijff.
Bezoekt u maar eens een voorstelling uit het theater dat de zondag reserve 6e klasse 14 heet. Daar waar talent een beperkende factor is hoeft u niet te rekenen op verfijnde driehoekjes en doordachte één-tweetjes. Neen, geniet u vooral van de lange bal in al haar schoonheid. De blinde bal naar voren, eindigend in het struikgewas, op de kale dakpan van de laatste man van de tegenstander of zowaar in de loop van de spits. Let in dat laatste geval vooral op de voldane blik van de schutter. Geplaatste bal, uiteraard.
De lange bal, een krachtig wapen. Maar wat te doen, wanneer de verre peren niet op waarde geschat worden, de tegenstander plots wél lijkt te kunnen voetballen, de gure Hollandse wind tegen zit, de stand op het scorebord nadelig is, de aanslag van het weekend op lichaam en geest voelbaar wordt en het team lijkt te stranden met de gedachte aan het feit dat een biertje in de 3e helft bij verlies ook alleraardigst smaakt…
Hierop is maar één antwoord: de klits erin. Schakelt u nu naar Animal Planet en zie daar een roedel Afrikaanse wilde honden jagen op een gemankeerde gnoe. Leven of dood, dat is de klits. Ieder duel, húp (lees huuuuuuup) (niet uit te spreken als Huub). Waar ontbrak het Hoogland aan tijdens de annexatie in '74? De klits, hup! Gooi er als team de klits in en de winstkansen stijgen aanzienlijk. Voetbalbeperkingen? Neen, hup, de klits erin! Het bewierookte Hoogland 4 is reeds over de knie gegaan. Hoogland 3 heeft zelfs afgezien van een confrontatie (reglementair 3-0 verloren). U wilt de klits een keer in de praktijk zien, dat is mogelijk:
1-11-2015, 10:30: VV Hoogland 7 - Kampong 15
__________________________________________________________________________
Blog Hoogje Twee: Visser terug aan het roer
Na vier seizoenen is Mark Visser teruggekeerd als trainer bij het tweede elftal van V.V. Hoogland. Híj was de trainer die er zes jaar geleden in slaagde om twee seizoenen achter elkaar kampioen te worden, om zo met zijn elftal de stap te maken naar de competitie waar het tweede elftal van V.V. Hoogland tot op heden nog steeds in uitkomt; de zondag reserve Hoofdklasse A. Na een aantal uitstapjes keerde Visser vorig seizoen al terug als trainer bij Hoogland, dit keer van de A1. Vervolgens werd hij aangesteld als hoofdtrainer van het tweede elftal voor het seizoen 2015-2016. Visser maakte zijn staf compleet met Rob Vriens als leider, Jos Hilhorst als vlaggenist en Laura Vandermeersch als verzorgster.
Jonge ploeg
Een jong team met een gemiddelde leeftijd van 20 jaar dat strijdt voor handhaving in de reserve Hoofdklasse. Dat is het beeld dat we de afgelopen zes jaar zien bij het reserve team van het vlaggenschip. Ook dit jaar is dit weer het geval. Na het vertrek van een groot aantal spelers aan het eind van vorig seizoen, heeft Visser de opdracht gekregen om een nieuw elftal neer te zetten. Dit nieuwe elftal bestaat uit een aantal spelers met al wat meer ervaring, een aantal spelers afkomstig uit lagere senioren elftallen maar voor het grootste gedeelte uit spelers die overgekomen zijn uit de A-elftallen.
Trainert
Visser weet hoe het werkt om een tweede elftal te coachen. Je bent afhankelijk van en dienend aan het eerste elftal. Logisch, maar ook vaak frustrerend. Het is een trainer die binnen de ploeg aanzien heeft en waar naar geluisterd wordt. Binnen het veld is het je trainer, daarbuiten een vriend. Hij is een trainer die op zoek is naar saamhorigheid binnen een elftal. Het grootste op te merken verschil met vorig jaar is dat Visser het tweede elftal niet alleen in de eerste en tweede helft wilt laten presteren, maar ook in de derde, en dat is te zien! Jammer daaraan is dat Visser zélf niet zo van een biertje houdt...
De eerste punten
Met zijn fluwelen stem brengt hij het strijdplan op zondagochtend ten toneel. Om half 9 zitten de jongens klaar om een kleine twintig minuten naar hem te luisteren om vervolgens ruim een uur in de bus te zitten richting plaatsen als Castricum en Hoorn. Voor het tweede elftal is het al jarenlang punten sprokkelen om de nacompetitie voor degradatie of directe degradatie te omzeilen. Het kende dit seizoen een moeizame start waarin drie nederlagen op rij werden geïncasseerd. Maar tegen het tweede elftal van Hillegom liet Hoogje 2 zich van een hele andere kant zien. In deze wedstrijd werd Hillegom op Sportpark Langenoord overtuigend met 2-0 terug naar huis gestuurd.
Trainingskamp
Ook dit jaar staat een trainingskamp voor het tweede elftal van V.V. Hoogland op de planning. Na twee jaar te hebben overwinterd in Turkije, wordt in de wandelgangen gesproken dat dit seizoen wordt afgereisd naar de Spaanse kust. Tijdens dit trainingskamp zullen oefenwedstrijden, trainingen en diverse activiteiten zoals Expeditie Hoogland en het voetvolley-toernooi niet ontbreken.
__________________________________________________________________________
Blog Hoogje Dames 4
Voor een nieuwe Calvé pindakaas reclame is ons team zeer geschikt. Iedere zondag dwarrelen er allemaal pietertjes over het veld. De één is net begonnen en de ander voetbalt al jaren, toch blijven we ondanks de vele mislukte pogingen elkaar aanmoedigen en positief. We geven niet op en blijven strijden ondanks dat we vaak te weinig speelsters hebben en een niet al te beste conditie door verscheidende redenen (zuipen meegeteld).
Eenmaal na een wedstrijd blijft er altijd een harde kern over van het team die lekker aan de appelsap met schuim gaan. Ondertussen wordt er druk gepraat over de wedstrijden van de andere dames teams. Als beginnend voetballer zijn de opstellingen en tactieken vaak lastig te volgen, maargoed, ik voetbal dus moet meer kennis krijgen over het spel. Al is het lastig te onthouden als je al genoeg biertjes op hebt. Na wat interesse getoond te hebben in de andere teams komt er altijd een vraag terug. Die ene vraag waar ons team vaak liever niet te hard over praat. Een vraag die aan ons vaak op verschillende manieren wordt gesteld. EN?! Hoe hebben jullie gespeeld? Waarop we vaak moeten nadenken of we wel de echte uitslag vermelden of gewoon: gewonnen/verloren zeggen. De meeste dames teams antwoorden nog beleefd: O wat jammer, volgende keer beter. Deze reacties vallen nog redelijk mee totdat enkele mannen aan de bar onze uitslag ook meekrijgen. Ha! Hebben jullie nu alweer verloren?
Nee, het is niet altijd leuk om als enige dames team te moeten melden na een wedstrijd dat we weer verloren hebben. Maar de vraag is, vinden wij dit als team nou echt het belangrijkste? Ik ben Isabelle Weenink uit dames 4 en ik heb geen rugnummer. Ik sta iedere zondag met plezier op het veld, doe mijn uiterste best en heb de kansen binnen mijn team om te leren. Te leren voetballen en er plezier in te hebben. Ik heb binnen een korte tijd een heel team aan nieuwe vrienden erbij. We zijn eerlijk, soms hard tegen elkaar en blijven maar doorgaan. Dat geld voor mij pas als een winst!
__________________________________________________________________________
Het uur U.
Het eerste
Na twee (succesvolle) seizoenen in het oosten des lands zijn we inmiddels terug in West en al weer even onderweg met seizoen 2015-2016. Na een rommelige voorbereiding (veel blessures en uit de beide bekers red.) waarin wij sinds lange tijd wel gekroond werden tot de beste van Hoogland e.o. zijn wij de competitie ook wisselvallig gestart. Het spel verdient nog niet het predicaat 'totaal-voetbal' en het puntenaantal had ook wel hoger gemogen. Gelukkig is het seizoen nog lang en Parijs nog ver zullen we maar zeggen. Ondertussen wacht Purmersteijn op niemand dus we zullen de inhaalwedstrijd van a.s. Zondag vs. Quick absoluut in winst moeten omzetten willen we de aansluiting met de top niet verliezen. Anderzijds is er ook dit seizoen gewoon een 2e seizoenshelft waarin wij doorgaans een boven gemiddeld puntenaantal behalen, daar kunt u normaliter uw spreekwoordelijke klokje op gelijk zetten. Ook dit jaar zal de tijd het leren.
Kleedkamerperikelen
Door middel van de presentatiegids-afdeling van Media-conglomeraat v.v.Hoogland is reeds aan de grote (nood)klok gehangen dat de broodnodige bouw van kleedkamers nog even op zich laat wachten. Nou hebben de huidige kleedkamers de tand des tijds aardig doorstaan(op de barakken na) maar zijn vooral de aantallen in gebreke gebleven. Nu zijn de spreekwoordelijke voorbeelden waarom thuis alles beter is legio: 'Oost west, thuis best" "Zoals het klokje (daar is ie weer) thuis tikt, tikt hij nergens" en het alom bekende "beter altijd rapen aan eigen dis dan elders vlees en vis'. Het is echter niet van deze tijd om thuis onder de douche te springen (ook al is voor sommige 'thuis' dichterbij dan kleedkamer 14, lees als: ondergetekende).
Zeker met uitdijende ledenaantallen (in enkele gevallen letterlijk uitdijen, lees als: wederom ondergetekende) is het zogeheten Uur U aangebroken. Helaas moeten wij echter constateren dat het al een tijdje Uur U is, we zullen dus nog wel even geduld moeten hebben, achter de schermen wordt er in ieder geval hard aan gewerkt. Ondergetekende heeft begrepen dat er stappen zijn gemaakt. Gelukkig voor diegene die de vvh een warm hart toedraagt heeft ook het donkerste uur gewoon 60 minuten, afwachten dus.
Feesten en Partijen
We hebben net de eerste (officieel dan) '3e helft' achter de rug, daaruit blijkt altijd maar weer: Gezelligheid kent geen tijd. Wij zijn altijd vereerd dat wij de aftrap mogen doen van dit festijn (d.m.v de 1e danwel 2e helft). Organisatie was weer fantastisch de kelen zijn weer gesmeerd, dat is maar goed ook want The Voice of Hoogland staat gevoelsmatig al weer voor de deur. Nou gaan de geruchten dat TVOH een van de laatste werkdagen is bij de vereniging van een absoluut VVH-Coryfee, noteer het in uw agenda en zorg dat u aanwezig bent.
SB
Postscriptum: Zorg ook dat u aanwezig bent a.s. Zondag bij Quick vs. Hoogland, denk dan in de nacht van Zaterdag op Zondag nog even aan het Uurtje terug anders bent u zo onnodig lang buiten de vertrouwde dorpsgrens.
__________________________________________________________________________
20 september, Sportpark Langenoord.
09:00 - Vroeg dag
Het weekend dat heel Hoogland op zijn kop staat. Vier dagen lang feest en vertier. Voor velen zijn de velden van 'Sportpark Langenoord' even geen prioriteit, maar voor één team wel: Hoogje 10: Hét Tiende. Vroeg op de zondagmorgen zijn 13 mannen met veel moeite hun bed uitgekomen en hebben hun kicksen gepakt om de enkele toeschouwer op de vereniging te vermaken met hun show.
09:45 - Alle mannen verzamelen! Alle mannen staan op de vereniging. Er wordt naar elkaar gekeken en gelachen: "Dit wordt wat'. De glazige oogjes van een aantal jonge jongens spreken boekdelen. Een enkeling zegt dat hij topfit is. De sfeer is desalniettemin geweldig.
10:15 - Warming-up Alle spelers staan op het veld. De keeper wordt ingeschoten, circus Brander heeft zijn trukendoos geopend en een paar jongens lopen een halve marathon om warm te worden voor het begin van de wedstrijd.
10:30 - Aftrap 1e helft: Hoogland 10 - AFC 'Quick 6.
Hoogland trapt af. De eerste 10 minuten gaan lekker en de bal gaat van voet naar voet. De tegenstander weet niet waar hij het zoeken moet. De tegenstander wordt overrompeld maar de goals blijven uit. Na een kleine 20 minuten krijgt Hoogje 10 een vrije trap. Ian Koenen voelt zich zeker van zijn zaak en eist de bal op. De eerste poging mislukt en spat terug van de muur. Via de tegenstander mag hij nog een keer uithalen. Ian staat met zijn handen in de lucht ,1 - 0! Het is de centrale verdediger die scoort. Je hoort het geroezemoes: “dit gaan we nog vaak te horen krijgen.” Quick trapt af en ondertussen is Hoogland nog in feeststemming. Een frommeldoelpunt betekent direct de 1 - 1. Dat zal ons niet nog eens gebeuren. Hoogland is weer bij de les en de laatste 15 minuten van de eerste helft speelt Het Tiende weer scherp. Mychel Jansen ontvangt de bal bij de eerste paal in de 16, gooit zijn lichaam in de strijd en zet 2 man weg, draait en schiet netjes binnen, 2 - 1. Rond de 40e minuut ontvangt Brander een pass van achteruit en mag alleen op de keeper af. Wat volgt is een wegwerpgebaar en veel gelach, de bal eindigt ruim naast het doel. Brander loopt nonchalant en lachend terug naar de rechts-mid positie. Binnen de minuut mag hij weer alleen in de richting van de keeper, ditmaal gaat de bal beheerst over de keeper en scoort zo de 3 - 1. Brander kijkt blijkbaar te veel voetbal, rent naar de cornervlag en voert weer een mooie ‘goalviering’ op.
11:15 - Rust: Hoogland 10 - AFC 'Quick 6. Stralende gezichten lopen van veld 1 richting de kleedkamer. Kritisch maar optimistisch houden Coach Martin Dekker en Assistent Coach Wouter Dekker een praatje. “Heerlijke eerste helft jongens!” En er volgen een aantal clichés. “Ze weten het niet meer, we moeten er vol op knallen, blijf vanuit je positie spelen dan komt de rest vanzelf.”
11:30 - Aftrap 2e helft: Hoogland 10 - AFC 'Quick 6. Quick trapt af en vol goede moed gaat Hoogland met twee verse krachten (Michel en Jeffry) de 2e helft in. Na een paar minuten razen van Quick onderschept Jeffry een beroerde bal van een speler van Quick. Worstelt zich door de verdediging en prikt de bal in de richting van Marco van
Wegen. Marco speelt de bal beheerst langs de keeper en kan zijn ogen niet geloven. Na jaren van afwezigheid scoort hij weer een goal. Geweldig!! Hij balt zijn vuisten en raakt in een flow, pakt direct na de aftrap van Quick de bal af, wordt gecoacht om de bal op rechts te geven en Jeffry, die zojuist de assist op Marco gaf maakt het dit keer zelf af, 5 - 1. De tweede helft is slechts 5 minuten oud en Hoogland staat 5 - 1 voor en zal niet meer verslappen. Het wordt 6 - 1 door een cross pass van Brander op Jopie die de bal heerlijk meeneemt en de in de kort hoek langs de keeper schiet. Mychel Jansen kopt de bal binnen na een puntgave voorzet van Jeffry en loopt even later ook de 8 - 1 binnen. Hattrick voor Mychel Jansen!! Het aanwezige publiek geniet zichtbaar van het spectaculaire duel en schreeuwt 10, 10, 10! Dit lukt helaas niet, een enkeling van Quick schreeuwt verbazingwekkend genoeg nog “Alles geven! We hebben 5 wissels.” Maar het mag niet meer baten. Vlak voor tijd geeft Richard een scherpe bal op Jeffry, met 5 man van Hoogland voor het doel was het een kwestie van uitkiezen, Ian Koenen is de gelukkige en tekent voor de 9 - 1 eindstand op het scorebord.
12:15 - Einde wedstrijd: Hoogland 10 - AFC 'Quick 6. Het Tiende wint zijn tweede wedstrijd van de competitie en staat op doelsaldo (13 om 2) met 6 punten bovenaan. De coaches zijn tevreden. Vier wedstrijden op rij (inclusief beker) gewonnen!
16:00 - Dorpsfeest. Ruim na afloop van de wedstrijd hebben enkele spelers zich nog even verzameld op Dorpsfeest Hoogland om mee te blèren met Dries Roelvink. Anderen vallen uitgeteld in slaap op de bank.
Het was een heerlijk weekend,
voor Hoogland 10,
van Hoogland!
__________________________________________________________________________
De kracht van publiek
Zaterdagmiddag, ergens in een huis in Hoogland met 2 kleine kinderen.
Vriendin: “Hoe laat moet jij morgen voetballen.”
Vriend: “10:30uur thuis tegen KVVA. We verzamelen 09:30uur in de kantine.”
Vriendin: “Zo vroeg. Dus ik kan morgen niet uitslapen.”
Vriend: “Jawel hoor, tot 08:30uur. Maar als je met het gezin wilt ontbijten zal je er eerder uit moeten.”
Vriendin: “En daarna. Hoe laat ben je thuis.”
Vriend: “Uhhhhh, we kijken nog even een wedstrijdje op de club, dus daarna. Anders kom je ook kijken met de kinderen?”
Vriendin: “Als het niet regent misschien wel.”
Op zondagochtend hecht de vriendin toch veel waarde aan het gezamenlijk ontbijt en zitten we al vroeg aan de eettafel. Daarna de tanden poetsen, tas inpakken, de kinderen een kus geven en op de fiets stappen. Voor mijzelf weet ik het moment ik de straat uit fiets al of ik die dag “goede benen” heb.
Bij binnenkomst in de kantine aanschouw ik de reeds gearriveerde teamgenoten al zittend/hangend/liggend aan een tafel. Het uitkomen voor een lager seniorenteam heeft zo ook zijn nadelen waarvan er één nooit zal verdwijnen, de zaterdagnacht. Iedere zondagochtend weer de bevestiging dat leeftijd en wijsheid niets met elkaar van doen hebben. Kunnen mijn benen nog zo goed zijn, hier gaan ze deze dag niets aan veranderen.
Sinds seizoen 2014-2015 hebben wij de beschikking over een trainer/coach en zijn er met zijn aanstelling een aantal zaken verandert binnen het team. Zo krijgen wij op woensdagavond een goed uitgestippelde training die nagenoeg iedereen weet te motiveren, wordt de opstelling niet meer afgedaan op een bierviltje en bepaald het spelbeeld tijdens de wedstrijd wie er speelt en wie er allicht beter wissel kan. De belangrijkste wijziging is echter het respect voor elkaar. Sinds het aantreden van onze trainer/coach is het op onderlinge coaching na stil tijdens de wedstrijd. Sterker nog, elkaar afvallen tijdens de wedstrijd wordt niet meer getolereerd. Het knokken voor elkaar is terug.
Maar misschien wel de meest leuke wijziging die zich de laatste seizoenen heeft voorgedaan, is de toestroom van publiek. Was het voorheen een enkele spelersvrouw (al dan niet de zaterdagnacht opgevist uit de stad) of een oud speler die een kijkje kwam nemen, hoe anders is dat nu. Voornamelijk bij thuiswedstrijden mogen wij ons gelukkig prijzen met publiek. Oud spelers, belangstellenden, spelersvrouwen en een steeds groter wordende club toekomstige Hoogland 6 jongens en meisjes die hun pappa komen aanmoedigen! Tegenwoordig allemaal voorzien van een roze of blauwe Hoogland 6 trui voorzien van tekst “Mijn pappa is de beste.”
Aan jullie het verzoek voor komend seizoen, blijf komen om ons aan te moedigen richting het kampioenschap! Spelen met een volle zijlijn is zoveel fijner dan een lege zijlijn!
En voor alle spelersvrouwen; alvast sorry voor de weekenden dat we; geen honger hebben als we thuis komen / misschien iets te beschonken thuiskomen / in slaap vallen op de bank. Die zondagen zijn zwaarder dan jullie misschien denken.
-Rechterkant- ??
__________________________________________________________________________
Blog Hoogje Vier
De laatste keer dat ik kampioen ben geworden betaalden we nog met de Gulden, speelden we geen FIFA maar hopten we Pokémonkaarten en waren meisjes nog ‘vies’. Opa’s en oma’s, papa’s en mama’s, grote broers en zussen: ze stonden allemaal langs de lijn om te zien hoe hun kanjers naar de overwinning hobbelden. De zaterdag was de mooiste dag van de week.
Hoewel we nu onder de vlag van Hoogland Vier voetballen, met kersverse sponsor Bij Bart op de borst, speelden we vorig jaar nog als het vijfde. En als vijfde mochten we eindelijk weer eens kampioen worden. Al snel klommen we naar de bovenkant van het linker rijtje, om daar halverwege het seizoen ongeroerd te blijven staan. Het voetbal was niet altijd oogstrelend, maar zoals een oude voetbalwijsheid luidt: winnen is winnen. Dat bleven we doen, onze voornaamste concurrent deed dat niet, waardoor het een onoverkomelijk feit begon te lijken dat wij, twintig enthousiaste twintigers, met een kampioensschaal in de hand zouden afsluiten. Een week of vier voor de laatste speeldag begon het écht te kriebelen. Een collectief enthousiasme zwol aan in de aanloop naar die laatste pot. Het was iets moois waar we mee bezig waren, iets bijzonders, dat vóelden we gewoon. De kampioenskoorts nestelde zich in onze hoofden en we waren vastberaden er een onvergetelijke dag van te maken.
De feestdatum werd geprikt op de laatste competitiedag. Drie weken voor deze derde mei merkte trainer Serop op dat het nog twintig dagen was tot de laatste speeldag en dat ons team evenveel spelers bevat. Konden we daar niet wat mee? Daar konden we zeker wel wat mee. Was het niet leuk om elk lid van Hoogland Vijf in de aanloop naar de slotdag kort uit te lichten? In een soort spelerspaspoort, misschien? Daar voelde men wel wat voor. Een projectteam werd opgesteld, waarin Sander een concept voor een dergelijk paspoort opstelde en Nick en ik korte, begeleidende stukjes schreven. Iedere dag werd een nieuwe speler geïntroduceerd op de Facebookpagina van het evenement (met uitzondering van een enkele zondag, waarop zich elke week weer een nieuwe derde helft aandiende – gevoetbald werd er uiteraard nog steeds), waar op een gegeven moment meer mensen op uitgenodigd waren dan er leden op de club waren. De posts konden rekenen op tientallen likes en tal van leuke on- en offline reacties. Het volk maakte kennis met Vincents, Leons en Nico’s waar ze misschien nog nooit van gehoord hadden. De buzz die gecreëerd werd met deze actie verbroederde niet alleen het team, maar ook de aanhang en de waardering die zich alsmaar verder ontwikkelde binnen de club. “Hoogland vijf? Oh, dat team dat toen kampioen werd! Man, ik heb dubbel gelegen om de stukjes op Facebook. Is Cees écht 737 keer dronken naar Leusden gefietst?”
En zo kwam het dat op zondagmorgen 3 mei in de tergende miezerregen opeens ruim honderd man langs de kant stond, waar het vijfde het normaal moet doen met de vader van Johan en de opa van Jimmy. Wat een publiek! Daar stonden opa’s en oma’s, papa’s en mama’s, grote broers en zussen en zelfs een groepje vriendinnen in bedrukte shirts – meisjes waren immers niet langer vies. Er werd
gejuicht, gelachen en niet gemalen om de wegens een kleine communicatiefout verhinderde scheidsrechter. Het was alsof men genoot van het feit dat het seizoen nog ietsje langer mocht duren.
De met 4-2 gewonnen wedstrijd? Waardeloos. Het aansluitende feest met DJ Jesse? Grandioos. Het afsluitende eten bij hoofdsponsor Bij Bart? Weet ik niet meer. Maar dat we zoveel bekenden en onbekenden deel konden laten nemen aan onze feestvreugde, dat zo’n zooitje ongeregeld met zulke discutabele voetbalkwaliteiten zo’n zondag neer konden zetten en het kampioensgevoel concreet konden maken voor een hele vereniging was het hoogtepunt van het seizoen.
Het belooft wat, dit seizoen. Wij zijn beter en de tegenstanders zijn dat ook. Maar met de eerste wedstrijden achter de rug en nieuwe kicksen aan de voeten, is Hoogland Vier meer dan ooit gemotiveerd om in de nieuwe competitie wederom als kampioen af te sluiten!
